بررسی آزمایشگاهی بازخورانی گازهای اگزوز بر موازنه اگزرژی موتور دیزل تزریق غیر مستقیم

روش های اخیر بررسی موتورهای احتراق داخلی دیگر تنها در قالب قانون اول ترمودینامیکی نبوده و از دیدگاه قانون دوم ترمودینامیکی نیز بررسی می شود. آنالیز فرآیند ها بوسیله قانون اول ترمودینامیک دید واضح، روشن و دقیقی نسبت به آن سیستم و فرآیندهای آن به ما نمی دهد. برای این منظور نیاز به ابزاری به نام اگزرژی داریم. آلاینده هایی که موتورهای دیزل تولید می کنند مخصوصا ذرات دوده و اکسیدهای نیتروژن در مقایسه با موتورهای بنزینی از غلظت بالاتری برخوردارند. یکی از روش های کاهش آلاینده nox در موتورهای دیزل استفاده از روش بازخورانی درصدی از گازهای اگزوز به داخل سیلندر می باشد. این روش، روشی کم هزینه و کارآمد برای کاهش ْآلاینده nox در موتورهای دیزل می باشد. این روش بدلیل پایین آوردن دمای احتراق، بر اثر کم شدن غلظت اکسیژن درون سیلندر باعث کاهش آلایندگی nox می شود. البته باید توجه داشت که این روش روی پارامترهای مختلف موتور نیز تاثیر می گذارد. در این تحقیق تاثیر درصد جرمی بازخورانی گازهای اگزوز در یک موتور دیزل سبک بر راندمان قانون دوم آن بوسیله مشاهدات آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می گیرد. پس از آماده سازی بستر آزمون، با انجام 27 مرحله آزمایش، پس از تحلیل اگزرژی موتور به این نتیجه می رسیم که با افزایش درصد جرمی گازهای بازخورانی شده، در حالت کلی راندمان قانون دوم ترمودینایک موتور رفتار کاهشی از خود نشان می دهد.